Tuesday, September 27, 2005

วันข่าวร้าย มาเยือนฟาร์ม

วันหนึ่ง ดูทีวี มีข่าวด่วน เกี่ยวกับแพะ

วันนั้น ไม่คาดหวัง จะได้พบ ข่าวร้ายจริง

วันที่เขา ประกาศว่า พบแพะป่วย ติดต่อคน ทำงานฟาร์ม

วันทั้งวัน พร่ำออกข่าว ว่าคนงาน ไข่บวมแล้ว

วันนั้นเอง ปศุสัตว์ ให้ระวัง เชื้อนี้ชื่อ บลู-เซล-โล-ซิส

วันสับสน ของชาวแพะ มาเยือนแล้ว ทำไงหนอ แพะของกู ช่างโชคร้าย

วันอดสู แพะเมืองกาญจน์ ตัวแพร่เชื้อ หนอยแน่เอ็ง เอาแพะนอก มาระบาด

วันแสนเศร้า ของฟาร์มใหญ่ ศิริชัย โดนกวาดเรียบ เกือบสามพัน

วันระยำ ฉีดยาแพะ ให้ตายสิ้น จากภาคกลาง

วันต่อมา ก็ออกข่าว ว่าแพะเป็น แท้งติดต่อ ฟังดูแล้ว โคตรน่ากลัว

วันตระหนก เพราะว่าเชื้อ นั้นสามารถ ติดถึงคน บริโภค

วันน่ากลัว แพะเป็นโรค ทั้งประเทศ มีอยู่จริง

วันที่ข่าว แพร่สะพัด ช่างแสนเศร้า ไปถามหมอ ทำไงดี

วันของหมอ ต้องทำงาน ไว้สักพัก รอแผนการ จากจังหวัด

วันถัดมา หมอมาบอก แย่แล้วเอย แพะเชียงแสน ต้องตรวจโรค ตามขั้นตอน

วันนี้เอง ปศุสัตว์ มาห้าคน พวกนักข่าว ก็แสนจุ้น พากันมา ตั้งหลายคน

วันทั้งวัน ไปตรวจฟาร์ม อยู่สองฟาร์ม

วันช่วงเช้า ตรวจฟาร์มนม ในเชียงแสน

วันช่วงบ่าย ถึงจะเข้า ตรวจฟาร์มกู

วันเวลา ตรวจฟาร์มแรก ก็สวดมนต์ ขอฝนตก ไล่นักข่าว กับพวกหมอ ห้ามเข้าไป

วันอะไร แดดออกดี กลางหน้าฝน บ้าจริงเชียว

วันนี้เอง แพะของกู โดนเจาะเลือด ร้อยยีบห้า ขวดเซรุ่ม ส่งลำปาง

วันถัดมา ประกาศออก จะชดเชย ให้เจ้าของ สามส่วนสี่ ที่เสียหาย ไปจริงๆ

วันนั้นเอง แสนกังวล ถ้าแพะซวย เจอแจคพอต เทียบกับคน ที่เป็นเอดส์

วันเศร้าใจ เอาเลือดกู ไปตรวจแทน พวกแพะเหอะ จะยอมหมอ ให้ปักเข็ม ลงแขนกู

วันสองวัน โทรถามหมอ ว่าเป็นไง หมอก็บอก ให้รอไป อีกหน่อยนะ

วันที่สาม ทนไม่ไหว โทรอีกแล้ว หมอประชุม อยู่โรงบาล

วันที่สี่ หมอรับสาย ชักรำคาญ บอกให้รอ ติดวันหยุด

วันที่ห้า นั่งกังวล สงสารแพะ สงสารกู ไปหาแม่ กอทอมอ

วันที่หก เป็นวันพุธ ไปหาเพื่อน แก้เซ็งโว้ย เพื่อนแฟร้งค์ก้อ พาไปกิน ร้านญี่ปุ่น

วันอัศจรรย์ เสียงหวานๆ โทรมาจาก ปศุสัตว์ รายงานว่า แพะทั้งฝูง ปลอดโรคหมด

วันแสนทุกข์ ผ่านพ้นไป ยกภูเขา ออกจากอก ช่างสุขขี

วันนี้กู แสนรื่นรม สมฤดี ข่าวจัญไร ได้พ้นไป ไร้กังวล
---

พิมพ์แบบนี้สนุกดี อ่านในการเดินทางครั้งนี้ไม่ธรรมดา เลยลองดูบ้าง

2 Comments:

At 10:56 AM, Blogger kasab71 said...

เล่น คําหนุกดี อ่านแล้วตื่นเต้น

เกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย ว่า อาทิตย์ก็เขียนแบบนี้ ถ้าเอโปรไม่บอกนึกไม่ออกเลย

สู้ๆ

 
At 1:34 PM, Blogger sweetnefertari said...

เขียนดีจัง

เห็นภาพเลย รับรู้อารมย์ได้ด้วย

น่าทึ่ง!!

 

Post a Comment

<< Home